Η κατανάλωση κοπριάς, κοινώς γνωστή ως κοπροφαγία, είναι μια συμπεριφορά που μπορεί να παρατηρηθεί σε ορισμένα είδη ζώων, ιδίως σε κουνέλια και νεαρά ζώα διαφόρων ειδών. Ενώ οι γάτες γενικά δεν παρουσιάζουν συμπεριφορά πλύσης απορριμμάτων, είναι μια δυσάρεστη πραγματικότητα για πολλούς ιδιοκτήτες σκύλων. Η κοπροφαγία, η πράξη της κατανάλωσης περιττωμάτων, μπορεί να είναι μια ανησυχητική και ενοχλητική συνήθεια για τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων, γεγονός που τους ωθεί να ζητούν συμβουλές από κτηνιάτρους, εκπαιδευτές και άλλες πηγές σε μια προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος. Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ορισμένοι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων απλά αποδέχονται αυτή τη συμπεριφορά ως μέρος της φύσης του σκύλου τους.
Οι κτηνίατροι και οι ειδικοί έχουν διατυπώσει διάφορες θεωρίες για να εξηγήσουν τη συμπεριφορά πλιάτσικου, αλλά καμία δεν έχει κερδίσει την καθολική αποδοχή της επιστημονικής κοινότητας. Μια πιθανή εξήγηση σχετίζεται με την προσαρμοστική συμπεριφορά των μητέρων σκύλων κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων εβδομάδων του θηλασμού. Για να διατηρήσουν την καθαριότητα στην περιοχή όπου διαμένουν τα κουτάβια, τα μητρικά σκυλιά συχνά καταπίνουν τα περιττώματα των κουταβιών τους. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί ακούσια να διδάξει στα κουτάβια να αναπτύξουν μια προτίμηση στα περιττώματα.
Μπορεί να υπάρχουν πολλαπλοί λόγοι για τους σκύλους που επιδίδονται σε κοπροφαγία. Σε αυτές περιλαμβάνονται η πλήξη, η έλλειψη προσοχής από τον ιδιοκτήτη, οι ανεπίλυτες συγκρούσεις στο περιβάλλον, η ανεπαρκής άσκηση, η μη ικανοποιητική διατροφή, η κακή υγιεινή του περιβάλλοντος και γαστρεντερικά προβλήματα που οδηγούν σε δυσπεψία ή δυσαπορρόφηση θρεπτικών συστατικών. Οι σκύλοι που είναι περιορισμένοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορεί να καταφύγουν στην κατανάλωση των περιττωμάτων τους από πλήξη ή απογοήτευση, αναπτύσσοντας έτσι τη συνήθεια της πλύσης. Επιπλέον, οι σκύλοι με εξωκρινή παγκρεατική ανεπάρκεια μπορεί να παρουσιάσουν κοπροφαγία ως συνέπεια συγκεκριμένων διατροφικών ελλείψεων που προκύπτουν από την πολυφαγία.
Είναι ζωτικής σημασίας να αναγνωρίσουμε ότι η κατάποση περιττωμάτων μπορεί να εκθέσει τα σκυλιά σε παρασιτικές, βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις. Ως εκ τούτου, η αντιμετώπιση του προβλήματος της κοπροφαγίας καθίσταται υψίστης σημασίας για την υγεία και την ευημερία των αγαπημένων μας κατοικίδιων.
Για την αντιμετώπιση της κοπροφαγίας με βάση την υποκείμενη αιτία, μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες στρατηγικές:
-
Αυξημένη σωματική και πνευματική διέγερση: Αν ο σκύλος σας περνάει μεγάλα χρονικά διαστήματα περιορισμένος, εξετάστε το ενδεχόμενο να παρέχετε περισσότερες βόλτες σε εξωτερικούς χώρους ή ακόμη και να εισαγάγετε την αλληλεπίδραση με άλλα σκυλιά για να καταπολεμήσετε την πλήξη και την ανησυχία.
-
Διατροφικές εκτιμήσεις: Αξιολογήστε την τρέχουσα διατροφή του σκύλου σας και βεβαιωθείτε ότι καλύπτει τις διατροφικές του ανάγκες. Εξετάστε το ενδεχόμενο να αλλάξετε σε υψηλής ποιότητας τροφή για σκύλους ή να ενσωματώσετε πολυβιταμίνες για να ενισχύσετε τη διατροφή τους. Η προσφορά ενός γεύματος την ημέρα, αντί πολλαπλών μικρών γευμάτων, μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αποφυγή της συμπεριφοράς του καταβροχθίσματος.
-
Άμεση Καθαριότητα: Καθαρίστε τα περιττώματα το συντομότερο δυνατό για να ελαχιστοποιήσετε την ευκαιρία για πλύσιμο. Η άμεση δράση μπορεί να αποθαρρύνει αποτελεσματικά τη συμπεριφορά.
-
Περιορίστε την πρόσβαση σε περιττώματα γάτας: Η πιο πρακτική λύση είναι να τοποθετήσετε το κουτί απορριμμάτων σε χώρο μη προσβάσιμο από το σκύλο.
-
Αποτρεπτικά γεύσης: Διάφορα σκευάσματα που περιέχουν πεπτικά ένζυμα και βιταμίνες μπορούν να προστεθούν στην τροφή του σκύλου για να βελτιώσουν την πέψη, να ενισχύσουν την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και να δώσουν στα κόπρανα μια μη ελκυστική γεύση, αποτρέποντας την κατανάλωση.
-
Επανεκπαίδευση και τροποποίηση συμπεριφοράς: Σε περιπτώσεις όπου έχει ήδη αναπτυχθεί η συνήθεια του σαρώματος, μπορεί να είναι απαραίτητη η επανεκπαίδευση του ασθενούς και οι τεχνικές τροποποίησης της συμπεριφοράς. Η εκπαίδευση του σκύλου σας ώστε να συνδέει τη θετική ενίσχυση, όπως μια εύγευστη λιχουδιά, με εναλλακτικές συμπεριφορές μπορεί να βοηθήσει στην ανακατεύθυνση της προσοχής του μακριά από τα περιττώματα. Επιπλέον, η χρήση αποτρεπτικών για τα κόπρανα, όπως το μαύρο πιπέρι ή το πιπέρι καγιέν, μπορεί να αποθαρρύνει την κατανάλωση.
-
Ιατρική παρέμβαση: Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί ιατρική παρέμβαση. Για παράδειγμα, φάρμακα ή θεραπείες που αντιμετωπίζουν συγκεκριμένα υποκείμενα γαστρεντερικά προβλήματα μπορεί να ανακουφίσουν την κοπροφαγία.
Ως έσχατη λύση για τους ιδιοκτήτες που είναι αποφασισμένοι να εξαλείψουν το πρόβλημα, μπορούν να εξεταστούν τα τηλεχειριζόμενα ηλεκτρικά περιλαίμια. Εφαρμόζοντας ελεγχόμενη τιμωρία όταν ο σκύλος δείχνει ενδιαφέρον για τα περιττώματα, η μέθοδος αυτή έχει δείξει αποτελεσματικότητα στην αποθάρρυνση της συμπεριφοράς. Ωστόσο, είναι σημαντικό να εξετάσετε τις ηθικές επιπτώσεις και να συμβουλευτείτε τους επαγγελματίες πριν καταφύγετε σε αυτή την επιλογή.
Εν κατακλείδι, η κοπροφαγία μπορεί να είναι μια δύσκολη συμπεριφορά, αλλά με υπομονή, συνεπή εκπαίδευση και πλήρη κατανόηση των υποκείμενων αιτιών, είναι δυνατόν να βοηθήσουμε τους τριχωτούς μας φίλους να ξεπεράσουν αυτή τη συνήθεια. Εφαρμόζοντας τις κατάλληλες στρατηγικές και αναζητώντας καθοδήγηση από κτηνιάτρους ή ειδικούς στη συμπεριφορά των ζώων, μπορούμε να διασφαλίσουμε την ευημερία και την ευτυχία των αγαπημένων μας κατοικίδιων.
